aşk üzerine öyle çok kitap var ki babuşlar insan hayret ediyor. ismi cismi bilinmeyen isimler yani en azından benim bilmediğim. bu da topluma göre oluyor kanımca. toplum mutsuz, iletişimden kopuk olunca yazmakta ya da en iyi yazanı aramakta buluyor çareyi. yazmak için yazan da çıkarıyor kitap, gerçekten hakkını veren de. edebiyatın kaygısı para kazanma amacı oluveriyor bir yerde. okuyana saygım sonsuz ancak
kahraman tazeoğlu'nun kitaplarını hiç sevmem. ancak adam kitabı daha basımı olmadan 3-5 sayfa kağıda yazıp çıkarsa satışa yine onu okuyan kesim almak için gün sayıyor. yakındığım yazılan ya da yazanlar değil babuşlar yanlış anlaşılmasın. edebiyat bu kadar alt tabanda değer kazanmıyor. sonbahar renkli kapaklar, üç noktalı(...) cümleler değil sadece edebiyat. yıllarca en iyi kitabı çıkarmak için evlerine kapanan üstad yazarlardan sonra günümüzde 1 yıla 2 kitap sığdıran yazarlar maalesef edebi değerde bir kişilik taşımıyor bana göre.
konuyu dağıttım galiba biraz kusura bakmayın babuşlar.